«Խաղաղության համաձայնագրի տեքստի 80-90 տոկոսը, արտգործնախարարի՝ ինձ տրամադրած տեղեկություններով, արդեն համաձայնեցված է»,- Բաքվի վերահսկողությանն անցած Շուշիում հայտարարել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը։ Նա հավելել է, որ Հայաստանին ստիպել են տեքստից հեռացնել Արցախի վերաբերյալ դիրքորոշումն ու տերմինաբանությունը, ինչը ճանապարհ բացեց կարգավորման գործընթացի հետագա զարգացման համար։ Միևնույն ժամանակ, ըստ Ալիևի, «երկու հարց բաց է մնում»։                
 

Երբ հա­մա­տեղ­ված են մարտն­չող անգ­րա­գի­տու­թ­յունն ու նույն­քան մարտն­չող ա­մե­նա­թո­ղու­թ­յու­նը

Երբ հա­մա­տեղ­ված են մարտն­չող անգ­րա­գի­տու­թ­յունն ու նույն­քան մարտն­չող ա­մե­նա­թո­ղու­թ­յու­նը
28.04.2020 | 00:28
ՀԵ­ՏԱՔ­ՐՔ­ՐՈՒ­ԹՅԱՆ ՀԱ­ՄԱՐ ՓՈՐ­ՁԵՔ
Կա­մաց-կա­մաց գա­լիս է Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յի­նի կի­նոն­կենտ­րո­նում ըն­թա­ցող զար­գա­ցում­ներն ի մի բե­րե­լու, ամ­փոփ խոս­քով այդ մի­տում­նե­րը ներ­կա­յաց­նե­լու ժա­մա­նա­կը, ո­րը ցա­վա­լիո­րեն այդ­պես էլ չի հա­վակ­նում լի­նել խոսք կի­նո­կենտ­րո­նի, ա­ռա­վել ևս խոսք կի­նո­յի զար­գաց­ման հե­ռան­կա­րի մա­սին, քան­զի կա­ռույ­ցի գլ­խին մշա­կույ­թի նախ­կին նա­խա­րար Ար­մեն Ա­մի­րյա­նի ձե­ռամբ հայ­տն­ված տնօ­րե­նի հա­վեր­ժա­կան ժ/պ Շու­շա­նիկ Միր­զա­խա­նյա­նը կի­նո­յի մա­սին իր տնայ­նա­գոր­ծա­կան պատ­կե­րա­ցում­նե­րով, կի­նո­միու­թյու­նից ու ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րու­թյու­նից լավ էլ հայտ­նի ո­մանց շա­հե­րի սպա­սար­կու­մով տեն­դո­րեն փոր­ձում է հաս­նել մի բա­նի, ո­րի նպա­տակն ի­րա­կա­նում կի­նո­յի ո­լոր­տում ֆի­նան­սա­կան մի­ջոց­նե­րը մեկ­տե­ղելն է, «օբ­շյա­կի կաս­սա» սար­քե­լը, այդ ֆի­նանս­ներն իր, իր ներ­կա­յաց­րած խմ­բի շա­հե­րի հա­յե­ցո­ղու­թյամբ տնօ­րի­նե­լը։
Աս­վա­ծը հար­կավ կա­րե­լի կլի­ներ ո­րո­շա­կի թե­րա­հա­վա­տու­թյամբ ըն­դու­նել, ե­թե սույն տիկ­նոջ կող­մից կա­ռույ­ցի կա­ռա­վար­ման այս ե­րեք տա­րում գեթ մեկ ֆիլմ ստեղծ­ված լի­ներ, որն ի­րե­նից քիչ թե շատ գե­ղար­վես­տի ար­ժեք ներ­կա­յաց­րած լի­ներ (ինչ-որ բան գտ­նե­լու, ինչ-որ վեր­նա­գիր հի­շե­լու ակն­կա­լի­քով խնդ­րո առն­չու­թյամբ հե­տաք­րք­րու­թյան հա­մար ինք­ներդ փոր­ձեք փոք­րիկ հար­ցա­խույզ կազ­մա­կեր­պել), մինչ­դեռ այս նույն տա­րի­նե­րի ըն­թաց­քում եր­կի­րը կի­նո­յին սնել է 2,5 մի­լիար­դի չա­փով՝ փաս­տա­ցի ստա­նա­լով զրո­յա­կան հա­տույց։
Ընդ ո­րում, ոչ միայն ֆի­նան­սա­կան, այլև գա­ղա­փա­րա­կան, գե­ղա­գի­տա­կան։
Հար­կավ Շ. Միր­զա­խա­նյա­նի հա­մար շատ ա­վե­լի ե­րաշ­խա­վոր­ված խա­ղաղ կյանք կլի­ներ ո­լոր­տը սպա­սար­կող նա­խա­րա­րու­թյան քար ան­տար­բե­րու­թյան պայ­ման­նե­րում հան­գիստ իր քայ­քա­յիչ գոր­ծու­նեու­թյունն ի­րա­կա­նաց­նե­լը, ե­թե կա­ռույ­ցում չլի­նեին գոր­ծե­րի վի­ճա­կից տագ­նա­պի կոչ­նակ հն­չեց­նող­ներ, ով­քեր սա­կայն տես­նե­լով, որ հիմ­նար­կի ներ­սում սթա­փու­թյան կո­չե­րը մնում են ա­նար­ձա­գանք, սկ­սե­ցին օգ­տա­գոր­ծել ա­վե­լի լայն հար­թակ­ներ՝ ի­րա­վա­պահ մար­մին­նե­րից զատ դի­մե­լով նաև զանգ­վա­ծա­յին լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րի օգ­նու­թյա­նը։
Բնա­կա­նա­բար Շ. Միր­զա­խա­նյա­նի պա­տաս­խան քայլն ի­րեն չու­շաց­րեց։ Որ­պես զենք ըն­դուն­վեց կա­ռույ­ցում իբր թե կա­ռուց­ված­քա­յին փո­փո­խու­թյուն­ներ ի­րա­կա­նաց­նե­լու անհ­րա­ժեշ­տու­թյու­նը, և դրա մի­ջո­ցով տի­կինն ան­ցավ իր ա­վե­րիչ գոր­ծու­նեու­թյու­նը չհան­դուր­ժող մարդ­կանց հաշ­վե­հար­դա­րը տես­նե­լուն, որն ար­տա­հայտ­վեց նրանց հաս­տիք­նե­րի կր­ճատ­մամբ։ Թե այս ըն­թաց­քում ի՛նչ ա­պօ­րի­նու­թյուն­ներ են գործ­վել սույն տիկ­նոջ կող­մից, ո­րոն­ցից մի քա­նի­սի դր­վա­գով ներ­կա­յումս քն­նու­թյուն է ըն­թա­նում քնն­չա­կան կո­մի­տեում, թող­նենք մի կողմ, դառ­նանք ընդ­դի­մա­ցած, այս­պես ա­սած, զանգ­վա­ծի հետ տնօ­րե­նի ժ/պ-ի պայ­քա­րի վեր­ջին զար­գա­ցում­նե­րին։
ՀԱՐ­ԿԱԴ­ՐԱ­ԿԱՆ ԼԻԿ­ԲԵԶ
Մեր ա­ռա­ջին նա­մա­կի պա­տաս­խա­նը չս­տա­նա­լով՝ մենք՝ կի­նո­կենտ­րո­նի յոթ աշ­խա­տա­կից­ներս, տնօ­րե­նի ժ/պ-ի հի­շո­ղու­թյու­նը թար­մաց­նե­լու, ա­նե­լի­քը հի­շեց­նե­լու հա­մար ս/թ ապ­րի­լի 21 թվագ­րու­թյամբ երկ­րորդ նա­մակն ուղ­ղե­ցինք նրան՝ պա­հան­ջե­լով հաշ­վի առ­նել երկ­րում ստեղծ­ված ֆորս­մա­ժո­րա­յին ի­րա­վի­ճակն ու գոր­ծել ող­ջամ­տու­թյան սահ­ման­նե­րում և, մինչև ի­րա­վի­ճա­կի կա­նո­նա­վո­րու­մը, առ­կա­խել մեր աշ­խա­տան­քա­յին պայ­մա­նագ­րե­րի լու­ծու­մը՝ հիմք ըն­դու­նե­լով ՀՀ կա­ռա­վա­րու­թյան 2020 թ. մար­տի 16-ի «ՀՀ տա­րած­քում ար­տա­կարգ դրու­թյուն հայ­տա­րա­րե­լու մա­սին» N 298-Ն ո­րո­շու­մը։
Փո­խա­նակ հա­վաք­վե­լու, ի­րեն կար­գի հրա­վի­րե­լու և սեղ­մե­լու օ­րի­նա­կան դաշտ վե­րա­դառ­նա­լու ա­ռա­ջար­կով ի­րեն մեկն­ված ձեռ­քը՝ ող­ջամ­տու­թյան հետ լուրջ խն­դիր­ներ ու­նե­ցող տնօ­րե­նի ժ/պ-ն կա­ռույ­ցի ի­րա­վա­բա­նից իր անձ­նա­կան փաս­տա­բա­նի վե­րած­ված Ա. Կոս­տան­դյա­նի մի­ջո­ցով ու օ­ժան­դա­կու­թյամբ որ­պես սկիզբ, նախ, փոր­ձում է մեզ հա­մար ի­րա­վա­կան գի­տե­լիք­նե­րի դա­սըն­թաց­ներ կազ­մա­կեր­պել՝ ո­լոր­տից ի­րենց ու­նե­ցած «ի­մա­ցու­թյու­նը» ներ­կա­յաց­նե­լով մեզ հաս­ցեագր­ված նա­մա­կի ա­ռա­ջին կե­տում, ո­րը, ե­թե շատ մեղմ ար­տա­հայտ­վե­լու լի­նենք, նման է բա­ցա­ռիկ «ի­մա­ցու­թյան» ծակ մա­ղով վրա քշե­լու (քա­նի որ նա­մա­կը նկա­րի տես­քով զե­տեղ­ված է նյու­թում և ա­մեն ինչ հս­տակ ըն­թեռ­նե­լի է, միան­գա­մից անց­նենք մեր պա­տաս­խա­նին)։
Հար­կադր­ված դի­մե­լով լիկ­բե­զի` սույն տան­դե­մի հա­մար ստիպ­ված ենք տալ ֆորս-մա­ժոր ար­տա­հայ­տու­թյան բա­ցատ­րու­թյու­նը՝ միան­գա­մից եր­կու աղ­բյու­րի հղում ա­նե­լով։ Այս­պես՝ հա­մա­ձայն Քա­ղա­քա­կան հա­մա­ռոտ բա­ռա­րա­նի, ֆորս-մա­ժո­րը ան­հաղ­թա­հա­րե­լի ուժն է, ար­տա­կարգ դրու­թյու­նը, իսկ ըստ վի­քի­պե­դիա­յի փո­խան­ցած տե­ղե­կատ­վու­թյան, ֆորս մա­ժո­րը (ֆր.` Force majeure) թարգ­մա­նա­բար նշա­նա­կում է գե­րա­գույն ուժ, հա­յե­րե­նում, հա­ման­մա­նու­թյամբ, գոր­ծած­վե­լով «ան­հաղ­թա­հա­րե­լի ուժ» եզ­րույ­թով. «Այդ­պի­սի ան­հաղ­թա­հա­րե­լի հան­գա­մանք­ներ կա­րող են լի­նել, օ­րի­նակ` երկ­րա­շար­ժը, ջր­հե­ղե­ղը, հր­դե­հը, պա­տե­րազ­մը, ռազ­մա­կան և ար­տա­կարգ դրու­թյուն հայ­տա­րա­րե­լը...»։
Ինչ­պես տես­նում եք, մեզ հաս­ցեագր­ված նա­մա­կի ար­դեն իսկ ա­ռա­ջին կե­տով Շ. Միր­զա­խա­նյան-Ա. Կոս­տան­դյան զույ­գի գի­տե­լիք­նե­րը դժ­վա­րու­թյամբ են ձգում ան­գամ ան­բա­վա­րար գնա­հա­տա­կա­նի, սա­կայն ստիպ­ված ենք բա­վա­րար­վել դրա­նով, ո­րով­հետև դրա­նից ներքև ոնց որ թե գնա­հատ­ման այլ նիշ, բնու­թագ­րա­կան չկա, թե­պետ... Լավ, չխո­րա­նանք ու չգ­նանք հաս­նենք չե­խո­վյան հայտ­նի պատմ­ված­քի հայտ­նի հե­րոս­ներին։
ԾԱԿ ՄԱ­ՂՈՎ ՇԱ­ՐՈՒ­ՆԱԿ­ՎՈՂ ԳՐՈ­ՀԸ
Ոչ պա­կաս ու­շագ­րավ է մեզ հաս­ցեագր­ված նա­մա­կի երկ­րորդ կե­տը։
Ա­յո, դուե­տը միան­գա­մայն ճիշտ է, որ մեր աշ­խա­տան­քա­յին պայ­մա­նա­գի­րը լու­ծե­լու վե­րա­բե­րյալ ծա­նու­ցու­մը մեզ տրա­մադր­վել է մինչև երկ­րում ար­տա­կարգ դրու­թյուն հայ­տա­րա­րե­լը, սա­կայն մո­ռա­նում է մի շատ կարևոր բան, ո­րը փոր­ձենք հասց­նել նրանց ու­ղե­ղի ծալ­քե­րին։
Նոր աշ­խա­տա­տեղ ո­րո­նե­լու հա­մար ծա­նու­ցագ­րով մեզ տր­ված է եր­կամ­սյա ժամ­կետ՝ մինչև ապ­րի­լի 30-ը։ Նկա­տենք, որ ե­թե օ­րեն­քը նման դեպ­քի հա­մար նա­խա­տե­սած չլի­ներ այդ­քան ժա­մա­նա­կա­հատ­ված՝ եր­կամ­սյա ժամ­կետ, Շ. Միր­զա­խա­նյա­նը մեզ հետ պայ­մա­նա­գի­րը կլու­ծեր ծա­նու­ցում տա­լու պա­հին իսկ։ Ա­սել է թե այդ­պես չվար­վե­լու հար­ցում այս դր­վա­գով գոր­ծել է օ­րեն­քի զս­պա­շա­պի­կը, ո­րը նրա առն­չու­թյամբ դեռ շատ կի­րա­ռում­ներ է ու­նե­նա­լու, սա­կայն չշեղ­վենք նյու­թից։
Ի՞նչ է ե­ղել այս ըն­թաց­քում, որ այս դուե­տը թե­պետ փաս­տում է, սա­կայն այդ­պես էլ չի կա­րո­ղա­նում հաս­կա­նալ։
Ե­ղել է ա՛յն, որ նոր աշ­խա­տա­տեղ ո­րո­նե­լու հա­մար օ­րեն­քի կող­մից իմ­պե­րա­տի­վի ու­ժով տր­ված եր­կամ­սյա ժամ­կետն ընդ­հատ­վել է ֆորս­մա­ժո­րա­յին ի­րա­վի­ճա­կով, ին­չի թե­լադր­մամբ էլ ՀՀ կա­ռա­վա­րու­թյու­նը գնա­ցել է երկ­րում ար­տա­կարգ դրու­թյան հայ­տա­րար­ման՝ հնա­րա­վո­րինս սահ­մա­նա­փա­կե­լով գոր­ծե­լու ի­րա­վունք ու­նե­ցող հիմ­նարկ­նե­րի շար­քը՝ երկ­րի բնակ­չու­թյու­նից պար­տադ­րան­քի ու­ժով պա­հան­ջե­լով ինք­նա­մե­կու­սա­նալ, տնե­րից դուրս գալ միայն ծայր անհ­րա­ժեշ­տու­թյան դեպ­քում։
ԶԱ­ՎԵՇ­ՏԱ­ԼԻ ԵՐԿ­ՐՈՐԴ ԴՈՒԵ­ՏԸ
Սույ­նով՝ մար­տի 16-ի հրա­մա­նով, ա­սել է թե ամ­բողջ 45 օ­րով, կր­ճատ­վել է մեր կող­մից նոր աշ­խա­տա­տեղ ո­րո­նե­լու հա­մար օ­րեն­քի սահ­մա­նած եր­կամ­սյա ժամ­կե­տը, ին­չի մա­սին էլ մեր գրու­թյուն­նե­րով տնօ­րե­նի ժ/պ-ին ող­ջա­միտ գոր­ծե­լու կոչ ենք ա­րել՝ առ­կա­խել մեր աշ­խա­տան­քա­յին պայ­մա­նագ­րե­րի լու­ծու­մը՝ հիմք ըն­դու­նե­լով ՀՀ կա­ռա­վա­րու­թյան 2020 թ. մար­տի 16-ի «ՀՀ տա­րած­քում ար­տա­կարգ դրու­թյուն հայ­տա­րա­րե­լու մա­սին» N 298-Ն ո­րո­շու­մը։
Սա­կայն կի­նո­կենտ­րո­նի սույն գրու­թյու­նը ՀՀ ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րու­թյան ու կի­նո­կենտ­րո­նի գոր­ծակ­ցու­թյան զա­վեշ­տա­լի պատ­կեր է վեր հա­նում, որն անց­նում է ա­մեն սահ­ման։ Մա­մու­լով հրա­պա­րակ­ված, նա­խա­րա­րին տր­ված՝ ներ­կա պա­հին «որ­քա­նո՞վ են նպա­տա­կա­հար­կար ՊՈԱԿ-նե­րում ի­րա­կա­նաց­վող կր­ճա­տում­նե­րը, երբ ինչ­պես ամ­բողջ աշ­խար­հում, այն­պես էլ Հա­յաս­տա­նում այս պա­հին բո­լո­րի խն­դի­րը հա­մա­վա­րա­կի դեմ պայ­քարն է, ո­րի ար­դյուն­քում բո­լո­րը, այդ թվում և նա­խա­րա­րու­թյան են­թա­կա­յու­թյան տակ գոր­ծող ՊՈԿ-նե­րի աշ­խա­տա­կից­նե­րը, պա­րա­պուր­դի են մատն­ված, չե՞ք կար­ծում, որ այս պա­հին կր­ճա­տում­նե­րի պատ­ճա­ռով շա­տե­րը կմ­նան գոր­ծա­զուրկ, քա­նի որ պա­րա­պուր­դի շր­ջա­նում չեն կա­րո­ղա­նա աշ­խա­տանք գտ­նել», ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րու­թյան գլ­խա­վոր քար­տու­ղար Նաի­րի Հա­րու­թյու­նյա­նը պա­տաս­խա­նում է. «...կո­րո­նա­վի­րու­սի տա­րա­ծու­մը կան­խար­գե­լե­լու նպա­տա­կով հայ­տա­րար­ված ար­տա­կարգ դրու­թյամբ պայ­մա­նա­վոր­ված՝ ներ­կա ժա­մա­նա­կա­հատ­վա­ծում նա­խա­րա­րու­թյան են­թա­կա ՊՈԱԿ-նե­րում հաս­տիք­նե­րի վե­րա­նայ­ման գոր­ծըն­թաց չկա»։
Չէ, իս­կա­պես զա­վեշտ է, չէ՞։ Փաս­տո­րեն նա­խա­րա­րու­թյան քթի տակ կի­նո­կենտ­րո­նի տնօ­րե­նի ժ/պ Շ. Միր­զա­խա­նյա­նը ինք­նա­գոր­ծու­նեու­թյամբ է զբաղ­ված, իսկ նա­խա­րա­րու­թյու­նը քնած է ուղ­տի ա­կան­ջում ու սա չնա­յած նրան, որ լրատ­վու­թյան տա­րած­ման հնա­րա­վոր բո­լոր մի­ջոց­նե­րով այս ա­մե­նի մա­սին խոս­վում է Աստ­ծո գրե­թե ա­մեն օր։ Սրա կող­քին մենք ար­դեն ա­վե­լորդ էլ ենք հա­մա­րում նշել, որ հաս­տի­քա­ցու­ցակ­նե­րը որ­պես կա­նոն, վե­րա­նայ­վում են ա­մեն տար­վա ա­վար­տին՝ նա­խորդ տար­վան ըն­դա­ռաջ, իսկ փետր­վար-մարտ ա­միս­նե­րը, ինչ­պես դի­պուկ նկա­տել է լրագ­րո­ղը, տար­վա ոչ վեր­ջին, ոչ էլ ա­ռա­ջին ա­միս­ներն են։ Է­լի բա­ներ կան ա­վե­լաց­նե­լու, սա­կայն ա­ռանձ­նա­պես շատ չծան­րա­բեռ­նենք մեր հե­րոս­նե­րի հա­մեստ կա­րո­ղու­թյուն­ներն ու աս­վա­ծը ըն­կա­լել կա­րո­ղա­նա­լու, մար­սե­լու նրանց հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րը։
Ի­ՐԱ­ՎՈՒՆՔ ՈՒ­ՆԵ՞ՆՔ Ա­ՍԵ­ԼՈՒ
Այս­քա­նից հե­տո մենք ի­րա­վունք ու­նե՞նք ա­սե­լու, որ Շ. Միր­զա­խա­նյա­նը բա­ցար­ձա­կա­պես ար­հա­մար­հում է իր վե­րա­դա­սի ա­նուղ­ղա­կի, սա­կայն պարզ ցու­ցու­մը (երևի թե ցու­ցում տա­լու հա­մար պի­տի ռիսկ ու­նե­նալ ու ակ­ներևա­բար կաշ­կանդ­ված չլի­նել ինչ-ինչ բա­նե­րով- Մ. Հ.)՝ փաս­տա­ցի հա­վաս­տե­լով, որ նա­խա­րա­րու­թյու­նը պար­զա­պես ա­նուժ գրա­սե­նյակ է իր հա­մե­մա­տու­թյամբ, ո­րի լի­նել-չլի­նելն իր հա­մար ու­նի զրո­յա­կան ար­ժեք, ու որ ե­թե նա­խա­րա­րու­թյու­նում ի­րենց նոր­մալ չպա­հեն, ցա­խա­վե­լով կգ­նա մաք­րե­լու։
Մեզ ու­ղարկ­ված գրու­թյունն ու­նի նաև եր­րորդ կետ, որ­տեղ իր ա­պօ­րի­նու­թյուն­նե­րը մեկ միաս­նա­կան ծի­րի մեջ բե­րած ժ/պ-ն փաս­տում է մեզ հետ աշ­խա­տան­քա­յին պայ­մա­նա­գի­րը եր­կա­րաձ­գե­լու հնա­րա­վո­րու­թյան բա­ցա­կա­յու­թյու­նը՝ այդ­պես էլ ան­զոր լի­նե­լով գի­տակ­ցե­լու, որ այս ողջ ան­հե­թե­թու­թյունն ինքն է հյու­սել, այս ճա­շը ինքն է պատ­րաս­տել ու ինքն էլ խփշ­տե­լու է օ­րեն­քի ողջ խս­տու­թյամբ։ Միայն թե դեռ պի­տի իր հա­մար հս­տակ պար­զի՝ ա­ռա­ջին հեր­թին կեղծ մատ­նու­թյամբ Հով­հան­նես Գալս­տյա­նի ու նրա ֆիլ­մի վրա դր­ված ար­գե­լա­փա­կի դր­վա­գո՞վ է պա­տաս­խա­նատ­վու­թյան կանչ­վե­լու, «Սու­սե­րով պա­րը» կի­նոն­կա­րի առն­չու­թյամբ հա­րուց­ված գործն ու հա­րա­կից դր­վագ­նե՞րն են լի­նե­լու իր գե­րեզ­մա­նա­փո­րը, թե՞ դա­տա­րա­նի առջև պար­զե­լիք սույն հար­ցը։
Մար­տին ՀՈՒ­ՐԻ­ԽԱ­ՆՅԱՆ
Հ.Գ. Այս ան­գամ նա­մա­կի մեջ ար­ձա­նագր­ված սխալ­նե­րին չենք անդ­րա­դառ­նում՝ գտ­նե­լով որ այն միան­գա­մայն հանձ­նա­րա­րե­լի բան կլի­նի տար­րա­կան դա­սա­րան­նե­րի ձեր ե­րե­խա­նե­րին՝ ա­զատ ժա­մա­նակ տեքս­տի վրա ու­սուց­չու­թյուն ա­նե­լու հա­մար։
Միայն մեկ դի­տո­ղու­թյուն ա­նենք իր «գրա­գի­տու­թյամբ» փայ­լա­տա­կող Շ. Միր­զա­խա­նյա­նին՝ հու­շե­լով, որ «կր­կին» բառն իր մեջ ար­դեն իսկ ու­նի «ան­գամ»-ի հաս­կա­ցու­թյուն, հետևա­բար երբ գրում եք «կր­կին ան­գամ», այդ սխալ բա­ռա­կա­պակ­ցու­թյամբ (ձեր իսկ ո­ճով եմ ա­սում)՝ կր­կին ան­գամ հա­վաս­տում եք ձեր ի­մա­ցա­կան մա­կար­դա­կի ան­հու­սա­լիու­թյու­նը, մինչ­դեռ հայ կի­նո­յի հետ առ­նչ­վող կա­ռույ­ցի գլ­խին կանգ­նա­ծը նման ան­մա­կար­դակ չպի­տի լի­ներ։ Բայց թե ինչ կա­րող ես ա­սել հայտ­նի մտա­ծո­ղից ա­վե­լի, ե­թե ոչ նրան պար­զա­պես ցի­տե­լով՝ օ՜, ժա­մա­նակ­ներ, օ՜ բար­քեր...

Լուսանկարներ

. .
Դիտվել է՝ 5548

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ